GR
EN Από την αρχή της κρίσης του κορωνοϊού υπήρξε μεγάλη ανησυχία για τον ελληνικό τουρισμό το 2020. Από παντού οι φωνές έδειχναν μια ολική καταστροφή του τουριστικού προϊόντος των 31 εκ τουριστών και των 18 δις €! Φτάνοντας στο Μάϊο, όπου η κατάσταση στην Ελλάδα δείχνει να σταθεροποιείται, είναι καιρός να σκεφθούμε πως θα σώσουμε πλέον, ό,τι σώζεται στον τομέα του τουρισμού. Ο τουρισμός σαν εθνικό έσοδο, στηρίζει και ένα μεγάλο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας που λειτουργεί δορυφορικά.
Όλο αυτό μου θύμισε την ιστορία των δύο κυνηγών με την αρκούδα.
Ήταν λοιπόν δύο κυνηγοί στη σκηνή τους το βράδυ μέσα στο δάσος, και απ’έξω ακούνε μία αρκούδα που είναι έτοιμη να τους επιτεθεί. Και ενώ ο ένας πάει να το βάλει στα πόδια βλέπει τον άλλο να έχει βάλει τ’αθλητικά του παπούτσια και να δένει τα κορδόνια του. «Καλά, εδώ από λεπτό σε λεπτό θα πέσει πάνω μας η αρκούδα και εσύ ασχολείσαι με τα παπούτσια σου;» Και ο άλλος του απαντάει. «Η αρκούδα θα φτάσει κοντά μας, αυτό είναι το σίγουρο. Αυτό που δεν ξέρουμε είναι ποιός απ’τους δυό μας θα τρέξει πιο γρήγορα για να σωθεί»
Εμείς λοιπόν, πρέπει να βάλουμε τα αθλητικά μας.
Υπάρχει δυνατότητα να σωθεί η παρτίδα; Και ποιο είναι το ρίσκο;
Η απάντηση κατά τη γνώμη μου είναι ότι υπάρχει κάποιο ρίσκο, αλλά αξίζει τον κόπο να εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες που δίνει στη χώρα μας η παρούσα κατάσταση.
Κάνοντας την αγαπημένη μας ανάλυση εσωτερικού και εξωτερικού περιβάλλοντος βλέπουμε τα εξής:
Η Ελλάδα είναι αγαπημένος παγκόσμιος προορισμός. Το δυνητικό κοινό υπάρχει λοιπόν, εκεί έξω έστω και μειωμένο.
Οι υποδομές επίσης υπάρχουν και είναι έτοιμες να προσαρμοστούν στην νέα πραγματικότητα.
Πάνω απ’όλα η Ελλάδα έχει ένα επιτυχημένο ιστορικό αντιμετώπισης του ιού με ελάχιστα πλέον νέα κρούσματα.
Οι επιχειρηματίες προσπαθούν ο καθένας με τον τρόπο του να βρει λύσεις για την κατάσταση με διαχωριστικά plexiglass, μίνιμουμ αποστάσεις, κλπ. Έχει σκεφτεί όμως κανένας, τι θα συμβεί εάν του «σκάσει» κρούσμα στο χώρο του; Θ’ αντέξει τις συνέπειες; Ξέρει τι διεκδικήσεις θα έχουν οι πελάτες; Με δεδομένο ότι οι ασφαλιστικές δεν καλύπτουν τέτοια περίπτωση, έχουν προβλέψει οι επιχειρηματίες ιδιωτικά συμβόλαια απαλλαγής;
Πρέπει λοιπόν να φτιάξουμε ένα νέο οικοσύστημα για τον τουρισμό. Η λύση σε αυτά όλα τα προβλήματα είναι όπως πάντα η πρόληψη.
Η Ελλάδα έχει πάρα πολλά νησιά και το καθένα από αυτά θα μπορούσε ν’ αποτελεί μια πράσινη ζώνη, ελεύθερη από covid19. Με αυστηρά πρωτόκολλα εισόδου σε αυτές τις πράσινες ζώνες, με τεστ κατά την είσοδο στη χώρα και εάν είναι δυνατόν, με απευθείας μόνο πτήσεις στα νησιά. Κάθε νησί που δεν έχει κρούσμα για τουλάχιστον 14 ημέρες και όπου θα εφαρμόζεται το πρωτόκολλο εισόδου, θα μπορούσε ν’αποκτήσει έναν χαρακτηρισμό, μια πράσινη σήμανση τύπου «covid19 free».
Θεσπίζοντας αυτή τη σήμανση, η Ελλάδα δεν θα προσφέρει απλώς διακοπές, ήλιο και θάλασσα, αλλά όλα αυτά σε συνδυασμό με την ασφάλεια. Και προφανώς αυτό θα έχει και το αντίστοιχο τίμημα, για να καλύψει τόσο το αυξημένο κόστος, όσο και την αυξημένη προστιθέμενη αξία.
Η πρόταση αυτή εμπεριέχει κάποιο πολύ χαμηλό ρίσκο, καθώς πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος να ξεφύγει κάτι. Στην απευκταία περίπτωση που εμφανιστεί κρούσμα κορωνοϊού, θα μπορούσε αυτόματα να εφαρμόζεται ένα πρωτόκολλο καραντίνας, και ολόκληρο το νησί να χάνει την πράσινη σήμανση.
Τα ίδια πρωτόκολλα αντισηψίας, απολύμανσης και προληπτικών ελέγχων αλλά και κατάκτησης της πράσινης σήμανσης, μπορούν να εφαρμοστούν και στα σκάφη αναψυχής.
Τι μπορεί να γίνει όμως με την ηπειρωτική Ελλάδα; Οι ανεξάρτητες βίλες και τα σπίτια μπορούν επίσης να ακολουθήσουν ένα πρωτόκολλο απολύμανσης. Αλλά, οι ξενοδοχειακές μονάδες, οι τουριστικές επιχειρήσεις, τα μνημεία και οι αρχαιολογικοί χώροι; Εδώ η λύση δεν είναι απλή και η κατάσταση είναι πράγματι δυσκολότερο να οργανωθεί. Όσον αφορά τις μεγάλες καθετοποιημένες και ανεξάρτητες μονάδες, θα μπορούσαν να εφαρμοστούν πρωτόκολλα υποδοχής και μεταφοράς των επισκεπτών, πάντα με προϋπόθεση την απολύμανση και τα διαγνωστικά προληπτικά τεστ σε όλους, συμπεριλαμβανόμενου του προσωπικού που δουλεύει σε κάθε επιχείρηση.
Είναι όμως σημαντικό να διαφημίσουμε το χαμηλό ποσοστό κρουσμάτων και θανάτων. Είναι επίσης απαραίτητο να ζητήσουμε με διακρατικές συμφωνίες πιστοποιητικά ανοσίας που εξασφαλίζουν ότι οι επισκέπτες είναι ήδη αρνητικοί στο τεστ του κορονοϊού ή ακόμα και διακρατικές συμφωνίες διακομιδής τυχόν κρουσμάτων ή συμφωνίες για τα κόστη νοσηλείας.
Με δεδομένο ότι οι περισσότερες χώρες της Μεσογείου (Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Τουρκία) ακόμη προσπαθούν να συνέλθουν από την κατάσταση είναι μία μοναδική ευκαιρία να βγούμε μπροστά και να διαφημίσουμε αυτό που πετύχαμε έως τώρα προσπαθώντας να μειώσουμε όσο το δυνατόν τη ζημιά στην οικονομία.
Ο κορονοϊός ήρθε για να μείνει. Και μπορεί να μην είναι ο τελευταίος. Είναι λοιπόν τώρα η ευκαιρία μας, να εξαργυρώσουμε τις θυσίες μας, μαθαίνοντας να ζούμε με αυτόν.
Ο τουρισμός είναι για πολλά χρόνια η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας. Τώρα που είδαμε πόσο εύθραυστος είναι, ίσως πρέπει να δούμε κάποια πράγματα από την αρχή. Θα πρέπει να έχουμε πάντα ένα σχέδιο για αντίστοιχες περιπτώσεις και να προσανατολίσουμε πλέον την οικονομία και σε άλλους κλάδους που μέχρι τώρα είχαμε παραμελήσει στο βωμό του τουρισμού.
Αγροτοκτηνοτροφία, βιομηχανική παραγωγή, αμυντική βιομηχανία, υψηλή τεχνολογία πρέπει να αποτελέσουν ισάξιους πυλώνες της οικονομίας, ώστε η χώρα να παραμένει δυνατή σε οποιεσδήποτε συνθήκες.
Πάντως το σίγουρο είναι, ότι πρέπει να προσαρμοστούμε και ν’αντιμετωπίσουμε την κατάσταση ψάχνοντας νέες ιδέες οργάνωσης και αντιμετώπισης που θα μας οδηγήσουν σε λύσεις, δημιουργώντας ένα καινούργιο περιβάλλον τόσο για τον τουρισμό όσο και για όλες τις υπόλοιπες οικονομικές δραστηριότητες.
Πηγή: marketnews.gr
